Brugge 2016

Toertocht Brugge 2016
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
't Was triestig weer : koud, druilerig, wind .... enkele waren in Leuven al vroeg vertrokken om de tocht op het kanaal aan te vatten vanaf Beernem. De wind was spelbreker, zat volledig in het nadeel en zorgde daardoor dat er later dan gepland aangekomen werd op de startplaats aan de Brugse kajakclub waar wij aansloten.
 
Vanaf de 'slip-way' vertrok ons avontuur richting 'coupure' op de reien onder een schuchter zonnetje, maar dat bleef niet lang duren, af en toe druppelde het ....
En daar ontmoetten wij onze eerste hindernis : de sluis die toegang geeft tot de reien. Een ponton was daar gelegd door de Brugse club en met hun hulp werd iedereen vanaf het wiegelend platform over die hindernis geholpen, en wie riep daar ?? …. ik word hier zeeziek op dat platform ….!!
 
En toen waren wij op de Brugse reien.
“Brugge die Scone” : via een aaneenschakeling van brugjes en tussen eeuwenoude huizen paddelden we door het historische hart van Brugge via de Rozenhoedkaai – met het magnifieke zicht op he belfort- langs de Dyver met zijn rommelstalletjes en passeerden wij door Gruuthuuse, onder het brugje waar bovenop het decor was voor vele huwelijksfoto's. Onze secretaris, zelf Bruggeling, wees ons daar naar het 'kleinste raampje' waar ooit een freule smachtend naar haar geliefde zat te kijken, soit, dat wil de historie ons wijsmaken … tot we in' zicht kwamen van het Minnewater waar de doorvaart tot ieders grote ontgoocheling versperd werd …. tot bescherming daar van de zwanen, hebben wij ons laten vertellen.
 
Dan maar de terugtocht aangevat richting Gistfabriek waar we regelmatig gepasseerd werden door de toeristenbootjes die tot ieders hilariteit voor boeggolven zorgden zodat we ons eventjes op een bergriviertje waanden. En passeerden we langs vele plaatsen waar de klassieke toerist nooit kan geraken, via kleine reitjes waar magnieke gevels de pracht van een oud verleden toonden.
 
Uiteindelijk kwamen we terug uit aan het sas van de coupure waar we met de helpende handen van onze vrienden van de Brugse kajakclub de overstap naar het kanaal deden.
 
Tegen de wind in, “stief koed wé”, arriveerden we aan ons vertrekpunt, waar de tocht afgesloten werd met een 'Brugse Zot' (of werd het een eresaluut aan Pieter Aspe die Van In steeds zijn opgelost dossier liet sluiten met een Duvel ??)
 
Nu wordt al uitgekeken naar 2019 wanneer de Brugse Kajakclub zijn “nocturne” inricht bij gelegenheid van hun 5-jaarlijkse verjaardag.
 
JaDem