Viroin 2020

De start van het nieuwe wildwaterseizoen.

11 oktober 2020, de maand is nog niet eens halfweg, en toch is het al zover: de eerste Ardennen-afvaart is een feit. Ik zag de sms op vrijdagavond binnenkomen en twijfelde geen moment. Op het programma: de Viroin. De weersvoorspelling: wisselvallig, maar niet al te koud. Ideaal! Bovendien moet mijn hoofd dringend even leeg na de eerste stresserende corona-les-weken. Ik weet niet hoe het voelt om alle dagen thuis te werken, maar ik geef het je op een blaadje: alle dagen voor de klas lukt in deze tijden ook niet zonder stress. Gelukkig hebben wij een hobby die vooralsnog coronaproof kan worden beoefend. Ik neem de uitnodiging voor een zondagse afvaart dus dankbaar aan.

Zondagochtend slaap ik los door de wekker heen. Even paniek, maar met wat hulp van mijn ventje en toch maar de auto in plaats van de trein, geraak ik nog op tijd in Leuven. Alle anderen zijn er al! Het is een vrij grote groep. Dat belooft een gezellige dag te worden. Alle mondmaskers op, boten geladen en coronaproof verdeeld over de auto’s, rijden we goedgezind naar Dourbes. Ik geniet van het mooie landschap en van de luxe dat ik mag meerijden. Wallonië mag dan momenteel behoorlijk slechte coronacijfers hebben, het landschap kan me toch elke keer weer laten wegdromen van vakantie. Het weer is zoals voorspeld: af en toe regent het, maar we merken al snel dat we de grijze wolken achter ons laten en koers zetten naar de blauwe lucht. Bij aankomst is het droog. Het afladen en omkleden verloopt dus comfortabel. Ook het wachten op de chauffeurs levert geen doornatte en verkleumde kajakkers op. Het gemoed blijft dus goed boven nul.

Het noodzakelijke plasje voor vertrek is een ander paar mouwen. In de omgeving van de startplaats is weinig beschutting te vinden. Met een groepje dames gaan we op onderzoek en concluderen dat het een keuze wordt tussen een plasje in het zicht van een huis, aan de kant van de wandelweg of in een bosje maar met gezelschap van een paar houthakkers. We kiezen voor het tweede.

Na deze onderneming zijn de chauffeurs terug en kunnen we de Viroin onveilig gaan maken. Ondanks de gladde en modderige instapplaats, geraakt iedereen zonder ongelukken in zijn of haar kajak en wordt de Viroin in een mum van tijd versierd met een heleboel dobberende kleurtjes.

Brede passages nodigen uit tot een babbeltje met een kajakcollega, kleine versnellingen en een paar bochtstromingen houden ons alert en de verschillende uitstappen voor dwarsliggende bomen maken van deze afvaart een multidisciplinaire bezigheid. Dat wildwaterkajakkers luie mensen zijn, hebben we vandaag weer eens flink weerlegd: varen, trekken, sleuren, … Wat wij toch allemaal vrijwillig willen ondernemen op een zonnige zondag! Want zonnig is de dag wel. De lucht trekt helemaal open en geeft ons een stralende najaarszon tijdens de picknick.

Tot groot genoegen van de dames is de picknickplaats ook ruimschoots voorzien van toegankelijk groen zodat er tijdens deze pauze ook tegemoet gekomen kan worden aan de sanitaire behoeftes.

De zon verstopt zich weer achter de wolken en hier en daar kruipt een rilling tussen de neopreenpakken. Tijd om verder te varen. Ook het tweede deel verloopt vlekkeloos. De meer gevorderde vaarders zouden het bezwaarlijk een beetje saai durven te noemen en proberen dan ook elke kleine speelplek te benutten om te surfen of andere trucjes te laten zien. De minder gevorderden laten zich al eens op sleeptouw nemen en durven zich aan het traverseren te wagen.

Veel sneller dan we dachten, komen we al in Treignes aan. Ook nu blijven we gespaard van nattigheid. Na het omkleden en opladen is er gelukkig wel tijd voor een hartverwarmertje dat op coronaveilige wijze wordt uitgedeeld. Een afsluiter in de lokale horeca zit er met deze coronatoestand helaas niet in. Als iedereen weer in zijn eigen autobubbel zit, zetten we koers naar Leuven. De coronaregels voelen misschien soms wat afstandelijk en vreemd aan, maar de hoofdtoon is toch absoluut positief. Met een goede organisatie zoals deze en het beste beentje van elke vaarder kunnen we hopelijk nog veel varen deze winter! Wij hebben alvast een portie regen besteld voor volgende week.

Trui